मुखपृष्ठ > कविता > रंगावली

रंगावली

रेखिते मी रंगावली,
जोडून नक्षत्रांचे थेंब,
मोडू नको सखया,
क्षणभर तिथेच थांब

केशरी मोरपिशी, पिवळा,
लाल, हिरवा, जांभळा,
दिधले तबक हे इन्द्रधनूने,
भरते रंग मी नजाकतीने
फ़ेडू कसे मी त्यांचे पांग?
क्षणभर तिथेच थांब

डबा निळ्या रंगाचा,
गडद शांत रातीचा
दे ना तु हाती,
त्यायोगे कर जुळती,
करुनी हात लांब ,
क्षणभर तिथेच थांब

लाल गुलाबी हवा,
फुलांसाठी रंग नवा,
का बसतो अडुन ?
माग ना तिच्याकडून,
उभी पश्चिमेला सांज,
क्षणभर तिथेच थांब

ती एक रेघ शेवटाने,
जोडुया जर्द विजेने,
शिंपला वर्ख चंद्राने,
आले पुर्णत्व संगतीने
कशी दिसते सांग,
क्षणभर थांब.

सांग ना भास्कराला,
पुर्वेच्या तुझ्या मित्राला,
नकोस येऊ जरा वेळ
रंगला आता खेळ
वेळ उषेची साध,
क्षणभर तिथेच थांब

प्रवर्ग: कविता टॅगस्, ,
  1. अद्याप प्रतिक्रिया नाहीत.
  1. No trackbacks yet.

प्रतिक्रिया व्यक्त करा

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  बदला )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  बदला )

Connecting to %s

%d bloggers like this: